სულ ცოტაღა დარჩა ბოლო ზარის დარეკვემდე. რამოდენიმე დღე და სამუდამოდ გამოემშვიდობებით სკოლის კედლებს, მერხებს...
სევდანარევი სიხარულით ითვლით ამ დღეებს. გენანებათ ბავშობის ლამაზ და უზრუნველ წლებთან გამომშვიდობება, ამასთანავე გიხარიათ ახალ საფეხურზე გადაბიჯება. წინ ხომ ჯერ კიდევ შეუცნობელი სამყარო გელით, სადაც უკვე აღარავინ ჩაგთვლით ბავშვებად, უფრო მეტი პასუხისმგებლობები გეკისრებათ, ვიდრე აქამდე და უფრო რთული და საინტერესო ცხოვრებისეული ბარიერები გაქვთ გადასალახი.
ერთმანეთს შესცქერით და პატარაობა გახსენდებათ - როგორ მიხვედით სკოლაში, როგორ გაიცანით ერთმანეთი, როგორ გამოიყურებოდით... თქვენი პირველი მასწავლებელი - თბილი, მოსიყვარულე, მუდამ მოწესრიგებული და ამასთანავე მკაცრი და მომთხოვნი... დამრიგებელი, რომელიც ამ წლების მანძილზე გვერდში გედგათ... სხვა მასწავლებლებიც არ გავიწყდებათ. ყველაზე ხალისით იმას იხსენებთ, ვისაც უფრო მეტად აწვალებდით და „სისხლს უშრობდით" მთელი ამ წლების მანძილზე... გახსენდებათ ერთად გადალახული სიძნელეები, კურიოზები, ექსკურსიები, შატალოები, მასწავლებლების საყვადურები, ჩაშლილი გაკვეთილები, ზეიმები...
რა ლამაზი იყო ეს ყველაფერი და რა დასანანია, რომ მთავრდება! თუმცა მოსაწყენად არ გცალიათ - წინ კიდევ უფრო საინტერესო ცხოვრება გელით!
გიყურებთ დაზრდილებს და გული მიჩუყდება... მინდა ყოველ თქვენგანს მოგეხვიოთ, გისურვოთ წარმატებები თვენი ცხოვრების გზაზე! ჯანსაღი ცხოვრებით გეცხოვროთ, უეკლო გზებით გევლოთ, თავად იღბალი ყოფილიყოს თქვენი ცხოვრების მეგზური, საკუთარი თავის რწმენა და სიყვარული კი არასოდეს დაგეკარგოთ და მუდამ გახსოვდეთ, რომ თქვენი წარმატების საიდუმლო თქვენს ხელშია!
მე კი ყოველთვის თქვენს გვერდით ვიქნები, ჩუმად ვადევნებ თვალს თქვენს წარმატებებს და დავტკბები.
თქვენი პერლა.
ავტორი: ემილი
|
