20-იანი წლების მსუბუქი, ჰაეროვანი სამოსი, ბიჭური ვარცხნილობა და ჭრელი ფერები, დიდხანს არ დარჩენილა მოდური. 30-იანი წლების კრიზისმა, მოდას კვლავ დაუბრუნა კონსერვატული, შედარებით თავშეკავებული სტილი, როგორც ეს ომამდე იყო..

ქალის ყოველდღიურ ჩაცმულობაში, მნიშვნელოვანი ადგილი დაიკავა პიჯაკმა. გრძელი კაბები კი გამოსასვლელი, საღამოს ჩაცმულობისთვის შეუცვლელი გახდა.

მხრები მსუბუქად ამაღლებულია სპეციალური სატენებით და 30-იანი წლების ქალის სილუეტს V-ს ფორმას აძლევს. შეიმჩნევა ზურგმოშიშვლებული კაბების ტენდენციაც.
30-იანი წლებში, ქალი თავისი საქმიანობისა და ცხოვრების წესის შესაბამისად იმოსებოდა. ერთმანეთს ენაცვლება, გრძელი, თავისუფალი კაბები და ვიწრო, წელზე მომდგარი სილუეტები. ზურგზე ტალღებად ჩამოშლილი ან განასკვული კაბები..

ფემინისტთა სამწუხაროდ, 30-იანი წლების მოდამ, კვლავ დაუთმო ადგილი ვიწრო კორსეტებს. მართალია იგი ზღუდავდა ქალს, მაგრამ, თხელი მუცლის ილუზიის შესაქმნელად, შეუცვლელი საშუალება იყო.

20-იანი წლების ზარის ფორმის ქუდები, ასიმეტრიულად დახურებულმა, ფარფლებიანმა ქუდებმა ჩაანაცვლა. გვერდულად დახურებული ქუდიდან, დატალღული ან ხვეული თმა მოუჩანდათ ქალებს.

30-იან წლებში მოდური გახდა თმის შეღებვა. მისი პოპულარობა, კინოს მსახიობების დიდი დამსახურება იყო.

მოდის ფოტოგრაფია, სწორედ 30-იანი წლებიდან იდგამს ფეხს. ფოტოგრაფები მენ რეი (Man Ray) და კრისტიან ბერარდი (Christian Bérard), პირველები იყვნენ, ვინც ფოტო მასალით გააფორმა ჟურნალები: Vogue, Marie-Claire და Harper's Bazaar. სარეკლამო ილუსტრაციებში გამოჩნდა ქალის ფოტოები. ფოტოსესიის თემატიკა განსხვავებული იყო: ქალი მოდურ ტანსაცმელში, ქალი საჭესთან, ქალი ოჯახში მოფუსფუსე, სპორტსმენი ქალი..

30-იანი წლების დიზაინერებს შორის, შესამჩნევი წარმატებით სარგებლობდა Vionnet-ს მოდის სახლი. მათ დაიწყეს ისეთი მასალის გამოყენეა, რაც მანამდე არავის უცდია.
მათ პირველად შეიმუშავეს 3 განზომილებიანი სამოსის თარგი. ამით სამოსი უფრო მოცულობითი გახდა.

30-იანი წლებიდან ნეილონმა საკუთარი ადგილი დაიკავა ქალის ტანსაცმლის წარმოებაში. მისი წარმატება კი უფრო გაიზარდა, შემდეგი ათწლეულის პერიოდში.