პირადი და პროფესიული ცხოვრება მეტად აქტუალური საკითხია. ბევრი კითხვა ჩნდება ამ თემის გარშემო: სად გადის ზღვარი პირადსა და პროფესიულ ცხოვრებას შორის? როგორ შევინარჩუნოთ წონასწორობა? რომელი მათგანი უფრო მნიშვნელოვანია? და ასე შემდეგ. რა თქმა უნდა ორივე მათგანის ქონა მნიშვნელოვანი, და უფრო მეტიც, აუცილებელია. მათი შეუთავსებლობა კი დიდი გაუგებრობისა და პრობლემების საწინდარია.

ბოლო პერიოდში თემა უფრო და უფრო აქტუალური ხდება და გზების ძიებაც გარდაუვალ აუცილებლობად იქცა. პროფესიული ცხოვრების ზედმეტად წინ წამოწევა საფრთხეს უქმნის ოჯახურ იდილიას! როცა სამსახურიდან შუაღამით დაბრუნება პერმანენტულ ხასიათს იღებს და ნანატრ შაბათ-კვირასაც კი სამსახურში ატარებთ, ბზარი ჩნდება პირად ცხოვრებაშიც. დროის კრიზისი საკუთარი თავის მოვლისთვის, განტვირთვისთვის, საყვარელი ადამიანებისათვის.... და წარმოგიდგენიათ რომ შესაძლოა ამ ყველაფერმა უკვალოდ ჩაიაროს? პასუხი ალბათ ნათელია, სისტემატიური უდროობა იწვევს სტრესს, დაღლილობას, გაუცხოებას ახლობლებისთვის..

რასაკვირველია უნდა შეგეძლოთ კრიტიკულ სიტუაციაში, თუნდაც შუაღამემდე მუშაობა, მაგრამ ყოველდღე?! ეს ხომ თქვენი ენერგიის არც თუ ისე ნაყოფიერი ხარჯვაა.. არ დაგავიწყდეთ, რომ ყოველდღიური ენერგიის ბოლომდე დახარჯვა "ენერგიის იმუნიტეტს" აქვეითებს და ერთ დღესაც შეიძლება სრულიად ძალაგამოცლილი, უინტერესო ადამიანი აღმოაჩინოთ საკუთარ თავში.
თუმცა გამოსავალი ყოველთვის არსებობს. უნდა იფიქროთ იმაზე, რომ უყურადღებოდ არ დაგრჩეთ პირადი ცხოვრება. აქვე ისიც აღვნიშნოთ, რომ პირადი ცხოვრება სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ დაქორწინებული იყოთ, ან კიდევ პარტნიორი გყავდეთ. პირადი ცხოვრება ყველას გააჩნია. ესაა თუნდაც მეგობრებთან ურთიერთობა, საკუთარი ინტერესები, თავის მოვლა და ა.შ.

მოწესრიგებული პირადი ცხოვრება ხომ აუმჯობესებს მოტივაციას, შრომისუნარიანობას და რაც მთავარია , უფრო ხშირად იღიმით! ღიმილით საქმის კეთებაც უფრო იოლია და სტრესიც თითქმის აღარ გსტუმრობთ, და ბევრად სასურველი ხდებით! წონასწორობა ყოველთვის ამართლებს, გადამეტებული ხომ სიყვარულიც საშიშია. ასე რომ, დატკბით პირადი ცხოვრებით და რა თქმა უნდა იფიქრეთ პროფესიულ წინსვლაზეც..